دلنوشته یک دانشجوی رشته مددکاری اجتماعی | ضرورت کمک به ارتقاء جایگاه واقعی مددکاری اجتماعی

مددکاری اجتماعی از گذشته تاکنون فراز و نشیب های بسیار داشته است که در هر دوره ای به تناسب دانش و علم روز آن زمان توانسته موفقیت هایی را به دست آورد که به اشکال مختلف موثر واقع شده است. در حال حاضر نیز با پیشرفت های چشمگیر و دانش تخصصی و علم روز دنیا می توان در رشته مددکاری اجتماعی شاهد موفقیت های بیش از پیش بود که این امر مستلزم توجه بسیاری در خصوص تربیت نیروی تخصصی و کارآمد در حال تحصیل رشته مددکاری اجتماعی را می طلبد.

موفقیت در این حرفه در گرو داشتن نیروی تخصصی و کارآمد است که با دانش تخصصی علمی و عملی بتوانند در مقابل مسائل و مشکلات در پیش رو به بهترین شکل پیروز شوند. با توجه به حساسیت بالای حرفه مددکاری اجتماعی امروزه در برخی نقاط شاهد بی توجهی و نادیده گرفتن تربیت مددکاران حرفه ای هستیم و این روند هر روز گسترش پیدا می کند و این خود باعث کمرنگ شدن و بی اعتمادی جایگاه و نقش مددکار اجتماعی متخصص در جامعه می شود و این امر باعث آزردگی خاطر علاقه مندان و دغدغه مندان این حرفه می گردد. هر روز اخبار و اطلاعات مربوط به حوزه مددکاری اجتماعی را مطالعه می کنیم با این امید که در این خصوص چاره ای اندیشیده شود و افرادی در این رشته تحصیل نمایند که پذیرش واقعی صورت گرفته باشد تا در آینده کسب جایگاه واقعی مددکار اجتماعی از آن فارغ التحصیلان تخصصی این رشته باشد. اگر کسانی که در رأس این مسئولیت ها هستند کمی بیشتر توجه و تأمل کنند و برنامه ریزی هایی از سوی آنان برای ورود و خروج دانشجویان این رشته صورت گیرد.می شود امید داشت که تخصصی ترین مددکاران اجتماعی را از محل دانشگاه داشته باشیم. می توان گفت این نهایت بی انصافی است که بخواهیم گذرا و بدون کمترین بهره ای از دانش علمی و عملی این رشته تحصیلی بگذریم و بعد از اتمام تحصیل خود را مددکار اجتماعی در جامعه بنامیم که این ضایع کردن حقوق افرادی است که نهایت تلاش خود را در این رشته داشته اند و از دانش جامع تری به نسبت سایرین برخوردارند. زیرا مددکار بودن به صرف داشتن مدرک نیست، بلکه باید با تمام وجود مددکاری را لمس کرد تا بتوان عمق این حرفه را درک کرد که این تقاضا و خواستی است که از مسئولین و دغدغه مندان این حرفه می توان داشت که به کمک حرفه مددکاری اجتماعی و دانشجویان این رشته بشتابند و چراغ راه باشند در واقع راهنما باشند. اگر کمی بیشتر زمان صرف این کارکنند تا بهترین خروجی را داشته باشیم. شاید در حال حاضر بُعد مادی بر علاقه و فراگیری آموزش تخصصی غلبه کرده است و هر زمانی که صحبت از همکاری و آموزش در دل واقعیت های حرفه مددکاری اجتماعی می شود ذهن ها به سمت مادیات و کسب درآمد می رود. بهتر است به جای معطوف شدن بر جنبه مادی از این منظر نیز نگاه کرد که فردی به سبب علاقه و فراگرفتن آموزش و آشنایی با حرفه شغلی آینده اش نیاز و تمایل به همکاری در محیط واقعی کار دارد. زیرا علاقمندان واقعی این حرفه برای کسب تجربیات عملی و موفق شدن در آینده نیاز به این فرصت ها و آموزش های عملی دارند تا آن را در کنار دانش علمی تکمیل کنند چرا که در آینده این مددکار تخصصی است که می تواند راهگشا و حلال مسائل و آسیب های پیش رو باشد که اگر غیر این باشد خود می تواند زمینه ساز بروز مشکلات و معضلات دیگر شود. پس قراردادن چنین فرصت هایی برای دانشجویان مستعد و علاقمند نیاز به کمک و تلاش تمامی مسئولین دارد تا زمینه را برای کار در محیط واقعی کار مددکاری فراهم سازند و همچنین کمک و راهنمایی های اساتید دانشگاه ها را می طلبد که به تربیت نیروی تخصصی و کارآمد بیشتر توجه داشته باشند و کمک کنند حتی اگر بخشی از آموزش ها را به صورت تکلیف عملی مازاد برای دانشجویان در نظر بگیرند که می تواند به صورت اختیاری نیز باشد تا دانشجویان علاقمند از این فرصت ها استفاده کنند و آموزش های لازم را فرا گیرند که این امرخود می تواند کمک موثری به تربیت نیروی تخصصی و حرفه ای در حوزه مددکاری اجتماعی داشته باشد. تا در آینده شاهد مددکارانی با دانش تخصصی علمی و عملی در جایگاه واقعی مددکار اجتماعی قرار گیرند که خود بزرگترین کمک به حرفه مددکاری اجتماعی است تا چهره واقعی مددکار اجتماعی بر همگان آشکار گردد.
“به امید ارتقاء جایگاه واقعی مددکاران اجتماعی”

سکینه محبی | دانشجوی رشته مددکاری اجتماعی